chaud
[sjoo] (Frans) bijvoeglijk naamwoord eigenlijk warm; in het oog lopend vriendschappelijk.
Of wel crime passionnel
Tot 1975 kon in Frankrijk een man die zijn vrouw op heterdaad betrapte met een andere man en haar daarom tijdens het plegen van het delict vermoordde, vrijspraak krijgen. Dit werd gezien als eervol. Omdat in veel Europese landen het rechtssysteem is gebaseerd op de Franse wet, gold dit ook in veel andere Europese landen. Moorden begaan uit hoofd van liefde was in de 19e eeuw eerder een daad die bewonderd werd, dan die werd afgekeurd. Of het nu vrouwen of mannen betrof.
In sommige landen is een crime passionnel nog steeds een verzachtende omstandigheid. De crime passionel heeft altijd zowel fascinatie als sympathie voor de dader opgeroepen.
Partnerdoding de motieven
- De partner kondigt plotseling aan de ander definitief te verlaten, zonder dat er een rivaal in het spel is.
- De verloving wordt plots verbroken of het huwelijksaanzoek abrupt afgewezen.
- De dader wordt plotseling met een rivaal geconfronteerd.
Het gaat hierbij dus om impulsieve geweldsdaden, ‘er kwam een waas voor mijn ogen’. Er kan van een doding ‘à chaud’ worden gesproken. De interpretatie van de wet kan zeer rekbaar worden in gevallen waar jaloezie en ontrouw in het spel is.In Engeland was er na de Tweede Wereldoorlog een golf van moorden op vrouwen die niet geduldig genoeg waren geweest bij het wachten op de terugkeer van hun ‘strijder’.
Een bijna indirecte vorm van de crime passionel, is het – op basis van jaloezie – aangeven of verraden van je geliefde en/of de rivaal. Dit kwam o.a. tijdens de Tweede Wereldoorlog veelvuldig voor zoals in het geval van Antoinette Jaake. De geliefde is van een Duitse onderofficier. Ze is heimelijk verliefd. Haar geliefde had echter al een onstuimige liefde met de 23-jarige Esmée van Eeghen, koerierster van de verzetsbeweging in Friesland. Beide meisjes waren bevriend. Esmée werd gezocht door de de SD. Uit jaloezie verraadde Antoinette haar letterlijk met een judaskus. Het verraad dat Esmée van Eeghen met de dood moest bekopen, leverde Antoinette Jaake twaalf jaar straf op.
